Leerproblematiek

Het leerproces bij kinderen en jongeren verloopt niet altijd zonder problemen. Tienduizenden leerlingen in ons land hebben problemen met leren. Zowel van buitenaf als van binnenuit kunnen er zich verschillende hindernissen aandienen waardoor er niet volledig “uit komt wat er in zit”.

De term leerproblematiek verwijst naar het onvermogen om zich bepaalde kennis binnen een redelijke tijd eigen te maken. Leerproblematiek kan zich in diverse vormen aandienen. Grofweg hebben we te maken met:

• informatieverwerkingsmoeilijkheden;
• planning- en organisatiemoeilijkheden;
• aandachtregulatiemoeilijkheden.

Achterblijvende en/of tegenvallende leerresultaten zijn niet alleen voor de leerling zeer frustrerend, maar ook voor de ouders en de school. Frustraties en/of faalervaringen binnen het leerproces vormen niet zelden de basis voor de ontwikkeling van secundaire moeilijkheden zoals bijv. angst/spanningen, demotivatie en/of gezagsproblematiek. Bij het uitblijven van interventie kunnen de secundaire moeilijkheden zich op termijn gaan ontwikkelen tot primair. Wanneer een leerling eenmaal in deze fase van het traject beland is, is het vaak erg moeilijk om tot een positieve herwaardering van het leren te kunnen komen. Dit geldt zeker wanneer we te maken hebben met de VO-populatie. Aanvullende informatie hierover vindt u bij ons aanbod voor leerlingen.

Onze ervaringen op het gebied van leerlingbegeleiding in het VO hebben ons geleerd dat elke interventie bij tegenvallende leerresultaten dient te beginnen met het uitvoeren van een gedegen analyse naar het voorkomen van eventuele [technische] knelpunten in het leerproces van binnenuit. Helder zicht op de oorzaak van de leerproblematiek is de eerste belangrijke stap op weg naar verbetering. Hierbij gaat het allereerst om het kunnen vaststellen dan wel uitsluiten van onvermogen. Leerlingen bij wie er sprake is van een onderliggende leer- en/of ontwikkelingsstoornis hebben een andere aanpak nodig dan de leerlingen bij wie de leerproblemen veroorzaakt worden door factoren van buitenaf.

Formulering en [h]erkenning van de bron van de problematiek, vormt de basis voor elk handelingsplan. In de voor alle partijen [leerling, ouders en school] meest belemmerende én bewerkelijke vorm gaat het hierbij om onderliggende stoornissen. Minder, maar nog steeds belemmerende, varianten kunnen gezocht worden in de vorm van specifieke achterstanden [op gebied van lezen, spelling, rekenen] en/of aanlegstructuren [talig dan wel niet-talig]. In alle varianten geldt dat [technische] belemmeringen in het leerproces geen op zichzelf staand gegeven zijn en ten alle tijden dienen te worden gezien in het licht van de persoonskenmerken. Hetzelfde geldt uiteraard voor de inrichting van een bij de leerling passend handelingsplan.